Eνότητα 3 Κεφάλαιο 5. Η Επανάσταση εδραιώνεται και σημειώνει επιτυχίες .

                     

Μετά τους πρώτους μήνες της Επανάστασης, οι Οθωμανοί ήθελαν να καταστείλουν την επανάσταση των Ελλήνων, στέλνοντας στρατό στην Πελοπόννησο.

Ο Χουρσίτ Πασάς έστειλε 3.500 στρατιώτες για να υπερασπιστούν την Τριπολιτσά που ήταν το σημαντικότερο διοικητικό, εμπορικό και στρατιωτικό κέντρο των Οθωμανών. Ο Κολοκοτρώνης πρότεινε την πολιορκία της πόλης στην οποία συμμετείχε και ο Δ. Υψηλάντης που είχε αναλάβει την αρχηγία του Αγώνα. Η Τριπολιτσά έπεσε στα χέρια των επαναστατών το Σεπτέμβριο του 1821 και ακολούθησαν σφαγές και λεηλασίες εις βάρος των Τούρκων και Εβραίων κατοίκων της πόλης.

Η πτώση της Τριπολιτσάς, έξι μήνες από την έναρξη της Επανάστασης, ήταν ιδιαίτερα σημαντική, καθώς είχε συντριβεί η βασική στρατιωτική βάση του οθωμανικού στρατού στην Πελοπόννησο.

Την άνοιξη του 1822 οι Οθωμανοί Τούρκοι προσπάθησαν να πάρουν πίσω την Τριπολιτσά, οργανώνοντας μια μεγάλη εκστρατεία με επικεφαλής το Δράμαλη. Ο Κολοκοτρώνης και οι υπόλοιποι οπλαρχηγοί εφάρμοσαν τη στρατηγική της “καμένης γης”, δηλαδή κατέστρεφαν σκόπιμα τις καλλιέργειες για να μην ανεφοδιάζεται ο εχθρός. Τελικά, παγίδευσαν τους Τούρκους στο στενό των Δερβενακίων το καλοκαίρι του 1822 και κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του Δράμαλη. Στα χέρια των Ελλήνων έπεσαν πολλά λάφυρα.

Η σφαγή της Χίου, πίνακας του Ντελακρουά

Οι Τούρκοι, θέλοντας να σπείρουν τον πανικό , κατέλαβαν τη Χίο (Άνοιξη 1822) και κατέσφαξαν τον ελληνικό πληθυσμό της. Από τους εκατό περίπου χιλιάδες ανθρώπους που υπολογίζεται ότι κατοικούσαν στη Χίο την εποχή εκείνη, το ένα τρίτο σφαγιάστηκε ή αιχμαλωτίστηκε, ενώ παρά πολλοί διέφυγαν με πλοία στη Σύρο κατά πρώτο λόγο, στα Ψαρά, στην Πελοπόννησο και αλλού. Η σφαγή στη Χίο προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση στην Ευρώπη και είχε ως συνέπεια την ανάπτυξη του φιλελληνικού κινήματος.

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης

  Ως απάντηση ο Κωνσταντίνος Κανάρης τον Ιούνιο του 1822 ανατίναξε με το πυρπολικό του ανοικτά της κατεστραμμένης Χίου τη ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου. Ήταν η απάντηση των Ελλήνων στη σφαγή της Χίου. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου ο Κανάρης πυρπόλησε και πάλι τον τουρκικό στόλο και τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει τις πολεμικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο. Η Ελληνική Επανάσταση είχε εδραιωθεί και στη στεριά και στη θάλασσα.

Ιστορικό εργαστήρι μέσα από πηγές 
1.  Tις δυσκολίες των πρώτων εβδομάδων περιγράφει με παραστατικό τρόπο στα απομνημονεύματά του ο υπασπιστής του Kολοκοτρώνη Φώτης Xρυσανθακόπουλος ή Φωτάκος:

"Oι περισσότεροι από αυτούς ήσαν χωρίς άρματα και άλλοι είχαν μαχαίρια , άλλοι σουγιά, και αι σημαίαι των περισσοτέρων ήσαν υα μαντίλια των γυναικών των· ερωτούσαν οι απλοί Έλληνες τότε ο ένας τον άλλον δια τι μαζευτήκαμε  εδώ και τι θα κάμωμεν; Οι δε καπεταναίοι τους έλεγαν, ότι μαζευτήκαμε  να σκοτώσωμεν τους Tούρκους δια να ελευθερωθώμεν. Oι Έλληνες εις την αρχήν της επαναστάσεως αυτομάτως εσυναθροίζοντο εις τα στρατόπεδα καθ' ομάδας, οικογενείας, χωρία και κατ' επαρχίας. Έπειτα όμως ο Κολοκοτρώνης επρολάμβανε και τους εσυνάθροιζε διά διαταγής αυτού, ή της κυβερνήσεως, και δεν τους άφηνε να συνέρχωνται αυτομάτως, διότι εφοβείτο, την ραδιουργίαν, και την λιποταξίαν και ήθελε να τους έχη όλους υπό επιτήρησιν. [...]¨.

Τι προβλήματα αντιμετώπισαν οι Έλληνες Επαναστάτες;