Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 εντάσσεται στα ευρωπαϊκά επαναστατικά κινήματα ενάντια στα αντιδημοκρατικά, απολυταρχικά καθεστώτα και την Ιερή Συμμαχία. Προετοιμάζεται από τη Φιλική Εταιρεία και εμπνέεται από τις ιδέες του νεοελληνικού Διαφωτισμού για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και εθνική ανεξαρτησία.
Η Επανάσταση θα ξεκινήσει στην Μολδοβλαχία, αλλά θα εδραιωθεί στη Νότια Ελλάδα και ειδικότερα στην Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου. Συγκροτούνται εθνοσυνελεύσεις και κυβέρνηση, ψηφίζονται Συντάγματα και δημιουργείται τακτικός στρατός δίπλα στις ένοπλες ομάδες των κλεφτών. Οι νικηφόρες πολεμικές επιχειρήσεις των Ελλήνων τα πρώτα χρόνια της Επανάστασης θα επιτρέψουν τους επαναστατημένους Έλληνες να ελέγξουν τις συγκεκριμένες περιοχές της Νότιας Ελλάδας. Η αρχικά εχθρική στάση των Μεγάλων Δυνάμεων θα αλλάξει και η Ρωσία, Αγγλία και Γαλλία θα πιέσουν για τη δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, με βάση τα δικά τους συμφέροντα.
Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες Ελλήνων για τον έλεγχο του κράτους και των πολεμικών επιχειρήσεων δε θα αργήσουν να εκδηλωθούν. Σε αρκετές περιπτώσεις οι ανταγωνισμοί αυτοί θα οδηγήσουν σε εμφύλιες αντιπαραθέσεις. Παράλληλα, η συμμαχία των Οθωμανών με τον πασά της Αιγύπτου θα φέρει την επανάσταση σε πολύ δύσκολη θέση.
Την κρίσιμη στιγμή η στρατιωτική και διπλωματική παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων θα οδηγήσει στην αναγνώριση της ελληνικής ανεξαρτησίας. Το αποτέλεσμα θα είναι η δημιουργία ενός ανεξάρτητου, από την οθωμανική αυτοκρατορία, ελληνικού κράτους, το οποίο όμως είναι εδαφικά περιορισμένο και πολιτικά και οικονομικά εξαρτημένο στις μεγάλες ευρωπαϊκές Δυνάμεις. Το 1833 θα φτάσει στην Ελλάδα ο Βαυαρός πρίγκιπας Όθωνας που θα γίνει ο πρώτος βασιλιάς του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Μια νέα ιστορική περίοδος ξεκινά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου