Επανάληψη Δεύτερης Ενότητας . Οι Έλληνες κάτω από την οθωμανική και λατινική κυριαρχία (1453-1821)

Ο Ρήγας τραγουδάει τον Θούριο

A. Η περίοδος από τον 15ο αιώνα μέχρι και τις αρχές του 19ου αιώνα οι ελληνικοί πληθυσμοί βρίσκονται υπό ξένη κυριαρχία. Τυπικά, έναρξη της ξένης κυριαρχίας θεωρείται η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1453. Στην πραγματικότητα για πολλές περιοχές της βυζαντινής επικράτειας, όπου ζούσαν Έλληνες, η ξένη κυριαρχία ξεκινάει από το 1204 με την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους. Στις αρχές του 18ου αιώνα, οι Οθωμανοί Τούρκοι νίκησαν τους Βενετούς και ολοκλήρωσαν την κατάκτηση των περιοχών που ζούσαν οι ελληνικοί πληθυσμοί. Εξαίρεση αποτελούν τα Επτάνησα.



B. Οι Οθωμανοί Τούρκοι δημιούργησαν ένα τεράστιο πολυεθνικό κράτος . Σταδιακά, από τις αρχές του 17ου αιώνα και μετά το οθωμανικό κράτος θα οδηγηθεί σε παρακμή και κρίση, γεγονός που θα διευκολύνει την ελληνική Επανάσταση τον 19ο αιώνα.

Γ. Οι διακρίσεις σε βάρος των υπόδουλων Ελλήνων ήταν πολλές, ιδιαίτερα στον τομέα της φορολογίας. Οι ελληνικοί πληθυσμοί μειώθηκαν δραματικά τους πρώτες αιώνες της οθωμανικής κυριαρχίας και πολλοί αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν.

 Δ. Ο Πατριάρχης, οι Φαναριώτες σε κεντρικό επίπεδο και οι προεστοί ή κοτζαμπάσηδες σε τοπικό επίπεδο αποτελούν τις αρχικές ηγετικές ομάδες των Ελλήνων, οι οποίες συνδέονται στενά με τη διοίκηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι κλέφτες και οι αρματολοί αποτελούν ομάδες ένοπλων Ελλήνων που αντιστέκονται συχνά στους Οθωμανούς και αποκτούν πολεμική εμπειρία. Από τον 18 αιώνα και μετά με την ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου και τη δημιουργία σημαντικών ελληνικών παροικιών στο εξωτερικό δημιουργείται μια ελληνική αστική τάξη, οικονομικά ισχυρή, που έρχεται σε επαφή με τις φιλελεύθερες και επαναστατικές ιδέες της Ευρώπης. Αυτές οι κοινωνικές ομάδες θα πρωταγωνιστήσουν στην Ελληνική Επανάσταση, παρά τα αντιτιθέμενα κοινωνικά τους συμφέροντα.

 
Ε. Το κίνημα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και το έργο των Ρήγα και Κοραή θα προετοιμάσουν πνευματικά και μορφωτικά την Ελληνική Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας σημειώθηκαν αρκετές εξεγέρσεις εναντίον των Οθωμανών. Έως τις αρχές του 19ου αιώνα όλες οι εξεγέρσεις απέτυχαν, αλλά διατήρησαν ζωντανή την επαναστατική διάθεση των ελληνικών πληθυσμών.