Κατά τον 18ο και στις αρχές του 19ου αιώνα οι ιδέες και τα κηρύγματα του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού κυριαρχούσαν στη Δυτική Ευρώπη και η Γαλλική Επανάσταση γοήτευε όλους τους υπόδουλους λαούς. Με αφετηρία τις ελληνικές παροικίες στο εξωτερικό και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα του ελληνισμού (Σμύρνη, Χίος, Ιωάννινα ) και την ανάπτυξη σε αυτά τα μέρη μιας ελληνικής αστικής τάξης, οι Έλληνες ήρθαν σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες του Διαφωτισμού.
Το λιμάνι της Χίου την προεπαναστατική περίοδο |
Ο Κωνσταντίνος Κούμας |
Σημαντικότεροι Έλληνες Διαφωτιστές ήταν ο Δημήτριος Καταρτζής, οι Γρηγόριος Κωνσταντάς και Δανιήλ Φιλιππίδης και ο Κωνσταντίνος Κούμας. Το 1806 θα δημοσιευτεί στην Ιταλία η “Ελληνική Νομαρχία” το σημαντικότερο ίσως επαναστατικό κείμενο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, αγνώστου συγγραφέα. Σκοπός της “Ελληνικής Νομαρχίας” είναι να αφυπνίσει τους Έλληνες να ξεσηκωθούν για να απελευθερωθούν από τον τουρκικό ζυγό, αλλά και από κάθε άλλο ζυγό που καταπιέζει τους ανθρώπους (αμάθεια, κοινωνικές αδικίες, δουλοπρέπεια).
Οι ιδέες αυτές δεν είχαν την υποστήριξη όλων των Ελλήνων . Συντηρητικοί λόγιοι που συνδέονταν με την εκκλησία απέρριπταν τις ιδέες του Διαφωτισμού και τα επαναστατικά του σχέδια. Πίστευαν ότι ο κόσμος δεν μπορεί να αλλάξει. Πολλοί ωστόσο κληρικοί όπως ο Ευγένιος Βούλγαρης και ο Κοσμάς ο Αιτωλός συνδέθηκαν με το Διαφωτισμό και την ανάγκη μόρφωσης των Ελλήνων.
Χάρτης με τις σημαντικότερες ελληνικές παροικίες |
Ερωτήσεις Κατανόησης :
1. Ποιοι παράγοντες βοήθησαν στην ανάπτυξη του κινήματος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού;
2. Τι υποστήριζε το κίνημα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού ;
3. Ποιο είναι το σημαντικότερο κείμενο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και για ποιο σκοπό γράφτηκε;
Ιστορικό εργαστήρι μέσα από τις πηγές .
Διαβάζω προσεκτικά τα παρακάτω αποσπάσματα.
α. “ Δε σκεπάζει ο πλούσιος τις ανομίες του με το χρυσό; Δε χάνει ο πτωχός τα δίκαιά του εξαιτίας της έλλειψης του χρυσού; Γιατί ο ένας να ονομάζεται δούλος και ο άλλος κύριος; Γιατί ο πλούσιος να τρώει, να πίνει, να κοιμάται, να ξαφαντώνει, να μην κοπιάζει και να ορίζει, και ο πτωχός να είναι υποταγμένος, να δουλεύει πάντοτε, να κοιμάται καταγής, να διψά και να πεινά;”
β. “Ο δούλος αδέλφια μου, δε γίνεται ποτέ ελεύθερος, αν δε γνωρίσει τι είναι η ελευθερία και όποιος αγνοεί τι είναι η ελευθερία αγνοεί το είναι του. Ο δούλος, πιστέψτε με αδέλφια, ποτέ δε σκέφτεται ότι είναι όμοιος με τον κύριο του, αλλά είναι σχεδόν βέβαιος ότι αυτός πρέπει να είναι δούλος και εκείνος κύριος. Άλλα πόσες φορές πρέπει να πω ότι η Ελευθερία είναι πιο αναγκαία και από την ίδια τη ζωή για τον άνθρωπο”.
Τα δύο παραπάνω αποσπάσματα είναι από την “Ελληνική Νομαρχία” .
α. Τι καταγγέλλει στο πρώτο απόσπασμα ο συγγραφέας ;
β. Ποια αξία προβάλλει στο δεύτερο κείμενο ο συγγραφέας ; Τι πιστεύει ο δούλος για τον εαυτό του και γιατί ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου